Presente de indicativo. Morfologia (budowa)
Presente de indicativo. Morfologia (budowa)
Fragment zaczerpnięty jest z podręcznika mojego autorstwa "Escándalo verbal". Jeśli są Państwo zainteresowani zakupem podręcznika, proszę napisać do mnie mail z zapytaniem o dostępność pozycji dydaktycznej.
Presente de indicativo. Zastosowanie
Czas presente de indicativo Polakom nie powinien sprawiać kłopotu w zastosowaniu. Używany jest on prawie dokładnie tak samo, jak polski czas teraźniejszy, mimo to pozwolimy sobie na jego omówienie. Czas ten wyraża:
1. Sytuacje aktualne (tzw. presente actual), które odbywają się w chwili obecnej:
El señor Sánchez lee su revista.
(Pan Sánchez czyta swoją gazetę) [w tym momencie]
Doña Purificación sale a la iglesia.
(Pani Purificación wychodzi do kościoła) [teraz]
2. Sytuacje zwyczajowe (tzw. presente habitual), które wykonuje się „na co dzień”:
El señor Tractor cada día hace el amor con su mujer.
(Pan Tractor codziennie kocha się z żoną.)
El señor Sánchez trabaja en una fábrica de coches.
(Pan Sánchez pracuje w fabryce samochodów.)
3. Cechy i sytacje stałe (tzw. presente habitual):
Doña Purificación es jubilada y vive en una vivienda de cinco pisos.
(Pani Purificación jest emerytką i mieszka w pięciopietrowym bloku.)
La casa de la señora Purificación está en la calle Santos Rosarios de la Iglesia, número 33.
(Dom pani Purificación znajduje się na ulicy Świętych Różańców z Kościoła, numer 33.)
4. Sytuacje historyczne (tzw. presente histórico), gdzie pełni rolę czasu przeszłego, ożywiając w ten sposób fakty historyczne bądź narrację:
Doña Purificación descubre América en 1492, en su tercera encarnación, como hombre de apellido Colón.
(Pani Purificación odkrywa Amerykę w 1492, w swoim trzecim wcieleniu, jako mężczyzna o nazwisku Kolumb.)
Ayer entro en casa y veo una mierda de perro en el suelo.
(Wczoraj wchodzę do domu i widzę psie gówno na podłodze.)
5. Sytuacje przyszłe (tzw. presente de futuro), bliskie lub dalekie:
–Mañana vamos a la misa, hija mía. (– Jutro idziemy na mszę, moja droga.)
–Yo me quedo con el gato. (– Ja zostaję z kotem.)
6. Rozkaz (tzw. presente de mandato), kiedy jesteśmy z kimś „na ty” i pragniemy wydać dość autorytarne polecenie, np. w relacji ojciec z synem:
–Hijo, ¡bajas inmediatamente al quiosco y me traes una revista!– dice el padre.
(– Synu, idziesz natychmiast do kiosku i przynosisz /mi tu/ magazyn! – mówi ojciec.)
–¡José, coges esta revista de mierda y la echas a la basura! ¡Ya!– dice la madre.
(– José, zabierasz ten gówniany magazyn i na śmietnik z nim! Już! – mówi matka.)
Uwaga: Fragment zaczerpnięty z podręcznika ESCÁNDALO VERBAL. Więcej znajdą Państwo w książce (czytanki, przykłady, ćwiczenia, klucz). Materiał znajduje się także w niecodziennym podręczniku dla dorosłych początkujących, pt. DOŃA PURIFICACIÓN.