Poezję zacząłem popełniać w szkole średniej. O ile pamięć mnie nie myli, pierwsze wierszydła powstały, kiedy miałem już za sobą piętnaście wiosen, i to właśnie chyba na wiosnę, zakochany po uszy w pewnej istocie, przelałem na papier pewną przepoetyzowaną literacką próbę. Jako autor byłem oczywiście nieopierzony i pisałem – oczywiście – ku czci wielkiej i jedynej miłości. Ba, jakże by inaczej!
Panteizm z kubooktaedrów Pan Od Języka Obcego - testy na inteligencję
Jesteś pewny, że istnieją cząstki elementarne?
Czyż one w pojedynkę nie są –
niewidzialne,
nieuchwytne
– okamgnienie –
lapidarne i złośliwe cienie,
co kłamią ci, że
tchnęły w życie duszę [...]?
Jestem pewny, że są śladem Boga.
Śladem. Lecz czy i ja ślepo wierzyć muszę,
że ten ślad rzucają posągi Fermiony?
Gdzież to pomieszkują Kwarki i Leptony –
tak jakby fizyka okiem ich widziała!
Jestem pewny, że są śladem Boga.
Śladem. Lecz to teza mała, zgoła myśl na skróty.
To tak jakby twierdzić, że ten szewc, co buty
na nogi przyodział i idzie przez las.
Jesteś pewny, że istnieje czas?
Jestem pewny, że jest śladem Boga.
A czy tu, gdzie stanęła właśnie noga twoja goła,
nie ma śladu Boga, nie ma śladu mocy?
[...]
Czasem, w nocy,
myślę sobie, że jest taki świat
z matrycy,
która jest Bogiem.
Patrz: teoria próżni Szypowa, umowna teoria pól torsyjnych Szypowa oraz umowna teoria Harameina i Rauscher wielowymiarowego wszechświata (matrycy zbudowanej z sześciośmiościanów półforemnych [kubooktaedrów]).
Patrz: podstawy mechaniki (fizyki) kwantowej, model standardowy (cząstki elementarne).
Posłuchaj
wiersza
Poprzednia
strona
