Poezję zacząłem popełniać w szkole średniej. O ile pamięć mnie nie myli, pierwsze wierszydła powstały, kiedy miałem już za sobą piętnaście wiosen, i to właśnie chyba na wiosnę, zakochany po uszy w pewnej istocie, przelałem na papier pewną przepoetyzowaną literacką próbę. Jako autor byłem oczywiście nieopierzony i pisałem – oczywiście – ku czci wielkiej i jedynej miłości. Ba, jakżeby inaczej!
Zaprawdę nie wiem
Teoria próżni Szypowa pozwala wstawić Boga
w równania matematyczne
do opisu rzeczywistości.
Einstein zresztą powiadał,
że Bóg nie gra w kości, zatem:
czy światem rządzi przypadek?
A co z rolą świadomości we Wszechświecie?
Gra rolę dzieci czy matek?
Pochodna procesów chemicznych,
materii barionowej?
A może jednak sprawczyni:
córka Absolutnego “Nic”,
Pól Torsyjnych,
Próżni –
Szypowa?
Ktoś odpowiedzieć zdoła,
jaka stoi prawda
za prawdą
i w prawdzie?
A indeterminizm: licznik Geigera
lub przypadkowy rozpad
pierwiastka promieniotwórczego?
Namotało się trochę tego i owego,
ale jeśli to odmotam i raz jeszcze zarzucę
na wrzeciono, co plecie,
to czy wiecie,
jaka stanie prawda
za prawdą
i w prawdzie
o Wszechświecie?
Nic nie wiecie.
A to prawda Sokratesa.
[...]
Namotało się trochę tego i owego,
a więc jeśli znów odmotam i zarzucę
na wrzeciono, co plecie,
to czy dowiem się,
czy jest miłość
na świecie?
Bo zaprawdę nie wiem,
czy warto jeszcze czekać...
Patrz: teoria próżni Szypowa.
Patrz: podstawy mechaniki (fizyki) kwantowej, model standardowy (cząstki elementarne); patrz też: wykład prof. Krzysztofa Meissnera "Przyszłość wszechświata" (tu: skład wszechświata - materia barionowa, ciemna materia, ciemna energia [stała kosmologiczna]).
Pan Od Języka Obcego - testy na inteligencję
